Klasztor OO. Bernardynów w Leżajsku

     Klasztor OO. Bernardynów w Leżajsku, zespół zabytkowy zlokalizowany przy pl. Mariackim 8, ma swoje korzenie w I połowie XVII wieku. W 1608 roku biskup przemyski Maciej Pstrokoński sprowadził bernardynów do Leżajska, a na miejscu ich osiedlenia wzniesiono zespół, w skład którego wchodzą kościół pw. Zwiastowania NPM, klasztor oraz cmentarz kościelny. Całość otaczały mury obronne z basztami i bramami. Kościół jest znany z niezwykle cennych organów.

     Budowla, której początki sięgają 1610 roku, była pierwotnie drewniana, a obecny murowany kościół wzniesiono około 1637 roku, zapewne przez Antoniego Pellaciniego. W ciągu wieków, obiekt przechodził różne remonty i przebudowy, m.in. po pożarze w 1657 roku i podczas działań wojennych w XX wieku. Klasztor ma barokowy styl architektoniczny, z kwadratowym wirydarzem i czterema skrzydłami, otoczonymi pięknymi ogrodami. W budynku klasztornym znajduje się biblioteka z cennymi starodrukami oraz refektarz. 

     Obwarowania, powstałe w dwóch etapach, chroniły zespół od zachodu i południa, a także obejmowały dawny cmentarz. Dodatkowo, w latach 1977–1983, z inicjatywy gwardiana o. Bonawentury Misztala, w okolicy klasztoru powstała Kalwaria Leżajska.